پمپ های گریز از مرکز محبوب ترین و متداول ترین نوع پمپ برای انتقال مایعات است. به عبارت ساده ، این پمپ است که از پروانه چرخشی برای انتقال آب یا مایعات دیگر با استفاده از نیروی گریز از مرکز استفاده می کند.
کاربرد این نوع پمپ مخصوصاً برای ارسال مایعات از یک مکان به مکان دیگر در صنایع متعدد از جمله کشاورزی ، شهری (کارخانه های آب و فاضلاب) ، صنعتی ، نیروگاه های تولید برق ، نفت ، معدن ، شیمیایی ، دارویی و بسیاری دیگر است. پمپ های گریز از مرکز مفید هستند از آنجا که آنها به طور کلی می توانند مقادیر زیادی مایعات را کنترل کنند ، میزان جریان بسیار بالایی را ارائه دهند. پمپ های گریز از مرکز به طور کلی برای مایعات با ویسکوزیته نسبتاً کم طراحی شده اند و مانند آب یا روغن سبک می ریزند.
مایعات چسبناک تر مانند 10 یا 20 وزنی. روغنهای با وزن 68-70 درجه فارنهایت برای کار با پمپ های گریز از مرکز به اسب بخار اضافی احتیاج دارند.
پمپ دستگاهی است که مایعات را جمع یا انتقال می دهد. پمپ ها به اشکال مختلفی به وجود می آیند ، اما به طور کلی می توانند بر اساس دو اصل عملیاتی طبقه بندی شوند: پمپ های جابجایی مثبت و پمپ های گریز از مرکز.
پمپ های گریز از مرکز اهداف بسیاری را در ساختمان های مسکونی ارائه می دهند:
از پمپ های گردشی برای گردش آب در سیستم های بسته استفاده می شود که گرما ، تهویه هوا و آب گرم را تأمین می کند • تقویت کننده های فشار باعث افزایش فشار آب سرد در یک سیستم می شوند و به عنوان پمپ های میعانات برای دیگهای بخار استفاده می شوند •
پمپ های آبرسانی به طور معمول برای تأمین آب چاه ها استفاده می شوند و در نسخه های زیر زمینی و زیر آب قرار می گیرند •
برخی از پمپ های گریز از مرکز منحصراً برای مقاصد صنعتی استفاده می شوند. این پمپ ها شامل پمپ های صنعتی و پمپ های فاضلاب هستند.
در سال 1689 فیزیکدان دنیس پاپین پمپ گریز از مرکز را اختراع کرد و امروزه پمپ های گریز از مرکز رایج ترین پمپ های جهان هستند. پمپ گریز از مرکز بر اساس یک اصل ساده ساخته شده است: مایع به وسیله نیروی گریز از مرکز به سمت حاشیه پروانه ها به هاب پروانه منتهی می شود و در حال گردش است. ساخت و ساز نسبتاً ارزان ، استحکام و ساده است و سرعت بالای آن باعث می شود که پمپ مستقیماً به یک موتور ناهمزمان متصل شود. پمپ گریز از مرکز جریان مایع ثابت را فراهم می کند و بدون ایجاد صدمه به پمپ می توان آن را به راحتی پرتاب کرد.
بیشتر پمپ های سانتریفوژ خود ترمینال نیستند، به عبارت دیگر ، درپوش پمپ باید قبل از شروع پمپ از مایع پر شود ، یا پمپ قادر به عملکرد نخواهد بود. در صورت پر شدن محفظه پمپ از بخارات یا گازها ، پروانه پمپ به گاز محدود شده و از پمپاژ ناتوان می شود. برای اطمینان از اینكه پمپ سانتریفیوژ دارای تركیب است و به گاز تبدیل نمی شود ، بیشتر پمپ های سانتریفیوژ در زیر منبع منبع قرار دارند كه پمپ از آن مکش خود را می گیرد. همین کار را می توان با تهیه مایع مکش پمپ تحت فشار تأمین شده توسط پمپ دیگری که در خط مکش قرار دارد ، بدست آورد. فرآیند پر کردن پمپ با مایع ، چیدن برگ رسیده است